پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
سقف عاشقانه هایمچه زیبا فرو می ریزنددر دنج ترین جای ِ دنیابهشتِ آغوشت ...ای شیرین تر از صدای ِ بارانلهجه یِ خیس ِ چشمانت ای از تبار ِ نوازشای فصل ِ ممنوعهمن به بلندایِ شعری از بوسهدوستت دارم ......
مرا بخوان به بهشت آغوشت..مستم کن از بوی پیراهنت..بند کن نفسم را به لب هایتدیریست از نبودنتطوفانی بر پاست در دلم️...
