جمعه , ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
خوبِ من؛ دیگر دستم از آسمانت کوتاه شدحتی؛ چکاوک هم برایِ همیشه مُردو ابرها نیز؛تا ابد خواهندگریست،بر این سوگ.شیما رحمانی...
و دیگر به آسمانت نخواهیم رسیدنه من و نه حتی چکاوکو ابرها نیز؛ تا همیشه،بر این سوگ خواهند گریست.شیما رحمانی...
شخصی همه شب بر سر بیمار گریستچون روز شد او بمرد و بیمار بزیست...
