شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
آدمی به مرور دل می دهد،دل می ستاند؛می شناسد و آنگونه که باید عاشق می شود.ایمان می آورد!به مرور دل داده ام؟آری، به مرور عاشق شده ام.دل داده ام به تو.دلدادگی نیز عالمی دارد.با آنچه که دارم و داشته ام، با آنچه که ندارم به تو دل داده ام.دوستت دارم!باورم کن......
قلبم،،آشیانه ی توست همچون پرنده ای،بر شاخه شاخه های سرخِ شریانهایی از جنسِ عشقآواز دلدادگی سَر بده ودر من زندگی کن به عظمتِواژه ی سبزِ بهار ......
در اردیبهشت تا می تواندچار باید شد به یکدیگرهوایش جان می دهد براى دلدادگی...!...
