پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
روی شانه ی باورعمری گذشت و یاد تو در سر نهاده ایمدر جان خسته عشق تو دلبر نهاده ایمگفتی به غمزه ای غم دل می بری ولیدر کنج سینه غصه ی دیگر نهاده ایمگاهی بهانه کرده تو را در خیال خودگاهی به روی شانه ی باور نهاده ایممهر تو را به کوچه ی شهر ترانه هاشوق تو را به بال کبوتر نهاده ایمناز تو را به دیده ی منت کشیده ایمعطر تو را به غنچه ی نوبر نهاده ایمای یادگار سلسله ی دودمان عشقچشمان خود به روزنه ی در نهاده ایمروزی بیا که وعده ی ی...
