پیشت دلم هرگز نیامد تا دهی دستم گلهایی از جامِ گلستانِ دلت، هردم باور کن اصلا من، نبستم دل به تو؛ زیرا اندازهی یک قرن، دیوار است، بینِ ما هرگز نمیخواهم که روحی را ببینم در گلپیکرِ قلبی؛ که قبل از تو، شده، پرپر
