متن زهرا مِیمَری

نَبار
یا همیشه ببار،
هوای شرجیِ پس از باران قطع شده
نفسم را بند می آورد.

زهرا مِیمَری .

دلم یک فقره دیوانه میخواهد،که بیاید و باهم برویم سراغ تمام دیوانگی هایِ دنیا!
سوار ماشین ساده اش بشوم و تمام دوربین های کنترل سرعت شهر مارا ثبت کنند..
که آدرنالین از گونه هایم بیرون بپاشد..
ک بوسه اش بر روی گونه هایم دیوانه ترم کند..
برویم تا بلندترین نقطه...