واسم لالایی عشقه، تو که باشی کنار من سرم رو شونه هات باشه، نشی باز بی خیال من چه حسی مثل آغوشی، منو هر روز میپوشی هوام بوی تو رو داره، نمیخوام لحظه ی دور شی چه با تو حال من خوبه، نفس هام کوک و میزونه یه دیوونه شدم...
نَبار یا همیشه ببار، هوای شرجیِ پس از باران قطع شده نفسم را بند می آورد. زهرا مِیمَری .
این شب، هنوزِ بلندی ست که با حواس نجیبش هوای شرجی ما را نفس می کشد دارد. بگذار از کدام خاطره دم بزند سکوت تن به تن چشمهای ما با هم.... جلال پراذران سفیر اهدای عضو فعال محیط زیست
شش هفت ساله به نظر می رسد، کمی تپل با موهای چتری و چشم های سیاه. پاها را به زمین می کوبد و اشک می ریزد که من مادر ندارم. پدرش دست روی سرش می کشد و چیزی زیر گوشش زمزمه می کند، پسر پشت دست را روی مژه های...
