متن سجاد صابر

محبوب من، زیباترین آینه چشمهای شما بود
زمانی که خودم را در آن می دیدم!

جزو ه ات را دزدیدم
لابه لای نوشته ها
از نقطه ای تا نقطه ی دیگر
دنبال تو می گشتم
هر جا که دستانت کاغذ را لمس کرده بود
می بوسیدم
و به آغوش می کشیدم
صبح که می شد
تمام تنم پر از درد بود
خیال بودنت بر مغز...