سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
بهاری می شود ایام ما روزیسراب از کارگاه ابر ها برچیده خواهد شدسعادت در بیابان های لوت زندگی مان باز می گرددخدا هم در زمستان های حال ما گل امید میکاردقسم بر آسمان مهربان دیری نمی پایدهمین آهی که بر آیینه یخ کردهبه روزی نعره ای بی باک می گرددصدای خشم او بر ناکسان می بارد و پژواک می گرددبهاری می شود ایام ما روزییخ تقویم ما هم آب می گرددگذشته محض عبرت قاب می گردد......
من از رایحه ی کاه گلی فهمیدمکه کسی باز باران شده است!...