جمعه , ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
خواهی خوانددوباره شعر مرا عاشقانه خواهی خواندهجای درد دلی با ترانه خواهی خواندسکوت نیمه شبی مانده از طلوع سحرانار بغض مرا دانه دانه خواهی خواندبه یمن نافله هایی که بی اجابت مانددعای مختصری بی بهانه خواهی خواندچه لحظه ها که گذشت و مرا نفهمیدیچه نغمه ها که بیاد زمانه خواهی خواندبه کوچه های پر از خاطرات دیرین اتهوای دست مرا روی شانه خواهی خوانداگر چه ساده گرفتی همیشه حرفم رادوباره با نظری شاعرانه خواهی خواندتم...
