پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
چقدر خوبهیه وقتایی به خودمون استراحت مطلق بدیمبه هیچ چیزی فکر نکنیمنه به کسی که ازش متنفریمو نه کسی که عاشقش هستیمنه به آسمان فکر کنیم و نه دلهره مرداب پیرنه اضطراب کویر را داشته باشیم ن شوق بارانمثل یک کمای مطلقساعتها چای و قهوه بخوریم و شعر بگیمشعر هایی برای خودمانبرای این منکه چندی است فراموش شده استکمی بیشتر حواسمان به خودمان باشد...
