خیلی ترسناکه اینکه توی نوجوونی باشی؛انگار توی یه دریای بزرگ بین بچگی و بزرگی در حال دست و پا زدنی و سعی میکنی غرق نشی... میترسم...که یه روزی توانم تموم بشه و کسی نتونه دستمو بگیره.....کسی نباشه.... شاید هم دووم بیارم ولی... میخواستم زندگیم....معناش....چیزی بیشتر از دووم آوردن باشه... به...
رفتی و منو تو این شبهای سیاه تنهام گذاشتی
بغض تو گلوته و لبخند رو لبت.. ازین تراژدی سخت تر مگه هست؟
خزان شدو و نیامدی...
وقت رفتن.../میگفت ، زود‌برمیگردم/بوسه ، هنوز چشم براهست
شب خودش پر می کند بغض گلویم بی سبب... وای بر وقتی که غم هم پا به پایش می دود...
