متن نازنین محسنی

مثل کودکی بازیگوش،
هر روز از دیوار راست
دلم بالا میروی و
در سرم تاب می خوری،
آرام بگیر!
جایی میان آغوشم...

آنقدر برای گفتنِ دوستت دارم
دست دست کردی
که از پا افتادم
.
تا نبض و نفسی هست هنوز
دل بده به دلی که
چشم انتظارِ توست

این روزها
به هر که سلام میدهم بغض می کند
.
حتا همین آفتاب نیمروزِ تابستان
مثل ابرِ بهار می بارد از عذاب و اضطراب
.
کاش یک نفر
برای این جماعت همیشه عزادار و گرفتار
"خندیدن" را صرف کند

باور کن که "عشق" در قاموس من نبود
.
اگر شدم اتفاق ناگهانِ تو
گناهِ من نیست
.
گناهِ من نیست که با همان اولین بوسه
حساب تمامِ نبود و نداشتن ها صاف شد
.
دستی که گونه ی تنهایی ام را ناز کرد
چَشمی که پا به پای نگاهم...

.بعد از آن همه دیروزهای پر تپش و
ناز و نیاز و فرود و فراز
.
من و تو هم اگر اعتراف نکنیم
خطوطِ پیشانی و دورِ چشم ها
زبانِ اشاره اند ...
.
"دوستت دارم هنوز و هنوز و هنوز ..."

من دوبارکودکی کردم
یکبار در دامانِ مادریکبار
در آغوشِ تو
این روزها
عجیب میل به بچگی دارم..♥️