«یادگار عشق» هر که در آینهی دل نقش رخ یار بماند در صفای نفسش نغمهی تکرار بماند گرچه طوفان ببرد برگ و شکوفه زِ بهار عطر آن باغ به جان تا ابد انگار بماند هر چه از عشق رسد، ماندنیتر زِ جهان نام او بر لب ما همچو گلزار بماند
