جمعه , ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاکدو سه روزی قفسی ساخته اند از بدنم...
با ما نفسی بنشین کان روی نکو دیدنهم چشم کند روشن هم عمر بیفزاید...
اثر لطف خدایی که چنین زیبایی تا تو منظور منی شاکرم از بینایی...
به یک کرشمه توانی که کار ما سازی ولی به چاره بیچارگان نپردازی...
حیف باشد در میان جان و جانان پیرهن ......
گویند حریفان که برو یار دگر گیرمشکل همه این است که چون او دگری نیست...
