مرا که از پرده ی شب به تو پناه می آورم ببخش... به زلال آب، به هوهوی بنفشِ یک شعله به آواز قفسی که از گنجشک پُر است به عاشقانه های فروغ که باد در گوش دختر همسایه لب می زد مرا که اینگونه بی تاب توام ببخش... #رویا_سامانی ۲...
