جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
همیشهیک نفرپشت شلوغیهای خیالت هستکه مدام دوستت دارد...که مدام دلتنگ توست...و تو، مدام بی خبری !...
دانم که مرا بی خبری می کشد آخردیوانه شدم خانه ات آباد ، کجایی ؟...