متن کجایی

کجایی...؟
ای به دام افتاده در قلبم نگاهت.

ای که برده ای ز دل همه صبر و قرارم.
کجایی..؟

امشب که در هوای تو پر میزند دلم
ای مهربان من !
تو کجایی و من کجا؟
من بی تو هیچ ندانم که کجایم
ای از برِ من دور
ندانم که کجایی!؟!!..

شکوفه ها هم میوه شدند،
و من هنوز،
به رد تمام جاده ها خیره مانده ام،
آه... تو کجایی؟!





شعر: شاده علی
ترجمه: زانا کوردستانی

از دلتنگیت کجا فرار کنم؟
کجا بروم که صدای آمدنت را بشنوم ؟
کجا بایستم که راه رفتنت را ببینم ؟
کجا بخوابم که صدای نفس هات بیاید؟
کجا بچرخم که در آغوش تو پیدا شوم؟
کجا چشم باز کنم که در منظرم قاب شوی؟
کجایی؟
کجایی که هیچ چیزی...

نام شعر: کجایی؟
این مَنِ بی تو
من نیست
پس کیست؟
خودم هم نمیدانم
که آن چیست؟
که درون مرا میخورد
و تفاله اش را به بیرون
پرت می کند
این مَنِ بی تو
من نیست
هیچ نیست
جز سرگردانی مطلق
می چرخد دنیای بی تو دور سرم
اما تو...

آواره ی چشمان سیاهت شده ام هر شب و هر روز...
ای چشم سیاهِ منه دیووانه، کجایی...؟

مگه میشه کسی رودوس داشت وتنهاش گذاشت بهم بگوعزیزم اون عشق واحساس کجاست؟

دلم ابری ست ، کجایی همه ی شادی من؟!

هوایت هوارا ز سر پراند
کجایی ک بی هوای تو دیوانه ام

ای جان جان
جانو جهانم
عزیزم
دلم را به اسارت کشاندی
ای جان جان
شیدای جذاب
مرا تو به این حال نشاندی
کجایی؟....

_برشی از ترانه

دلتنگ  توام  خانه ات  آباد کجایی
کمتر بزن آهنگ غم وساز  جدایی

پاسخ ندهی هیچ به پیغام دل من
یعنی نرسد از  من دلداده  صدایی؟


تو تاج سرم هستی و سلطان جهانم
دربار تو هست و من و آئین گدایی

شاهی ودلم مهره ی شطرنج شما شد
ایکاش در قلعه...

🍁🌿🍁


تو رفتی و دلم پاییز گشته


غم و اندوه من لبریز گشته


دلم پر گشته از برگ طلایی


عزیز من عزیز من کجایی


شهناز یکتا

من اینجامو تو اونجایی چرا دوریم یه عالمه
من خوابم نمیبره دیگه خوابم نمیبره
دلم میخواد بخندم اما خنده هام پر از غمه
من خوابم نمیبره دیگه خوابم نمیبره
اینجا بی تو سرده گل من یه دوس داشتن سادس حرف دل من
ول کردی دستامو میترسه دل من تو بگو...

چه تلخ است
چه سرد است
چه دلگیر و غمباراست امشب
چه سنگین
نگاهِ ستاره
چه غمگین؛ صدای دلی که شکسته
شبِ خنده هایِ سیه پوش و تنها
شبِ غربت و غم
شبِ مرگِ رویا
شبِ بی تو بودن
دلم ناشکیب است
کجایی تو ای ماه
کجایی که تاریک
تمام...

تو گفتی : که لبخند ، به لَب ها نشانی
کجایی ؟! دلیل غم و اشک آهَم .
حجت اله حبیبی

گویی که
عالمی غم
از دوریت کنارِ هر خنده ام نشسته
ای عشق !
ای تو مرهم !
بر قلبِ غصه دارم
گاهی
به خنده گِریم
گاهی
به گریه خندم
بی تو ، تو ای همه جان!
با من بگو کجایی؟!
روزم چو شب سیاه است
آبِستنِ غم و درد...

تو رفتی گلشن دل چون خزان شد

به سینه دوریت درد نهان شد

هوای با تو بودن کرده ام باز

کجایی غصه با من همزبان شد

بادصبا

از شوق تو رقصان دل دیوانه کجایی

گل بوی و پری نازی و مستانه کجایی

از مستی چشمان تو ماهور پر از شور

ای ساقی و ای باده ی میخانه کجایی

بادصبا

امان از این شبِ تنهایی و غم

امان از لحظه های پر ز ماتم

دلم تنگ است کجایی؟ مهربانم

که پشت دلخوشی هایم شده خم


بادصبا

ز دوری تو دارم آه و حسرت

به همراه دلم صد درد و محنت

کجایی؟ بی وفا یارِ دل آزار

شدم محکومِ تنهایی و غربت

بادصبا

فروغ دیدگان من کجایی

شدم بیمار و جانم را  دوایی

جهانم با تو روشن، بی تو تاریک

چرا پایان ندارد این جدایی

بادصبا

بمیرم من واسه عشقِ دوتامونو!
واسه تنهایی بی انتهامونو…
کی باید جمع کنه این قلبِ داغونو؟!
تو رفتی و غمت یه شبه آبم کرد!
ببین دنیا، منو بی تو جوابم کرد…
تو رفتی حرفِ این مردم خرابم کرد
تو رفتی؛ زندگیمون رفت…
یه عاشق، زیر بارون رفت
دیدی آخر یکیمون...

تو رفتی گلشن دل چون خزان شد
به سینه دوریت درد نهان شد

هوای با تو بودن کرده ام باز
کجایی غصه با من همزبان شد

-بادصبا