پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
پر کرده ام از عطر هوایت چمدان رادر شهر شما تحفه محبوب همین است...
کاش می شد رفت و گم شد در دل پاییزاز تو تنها برگ زردی تحفه ی عشق است...
دل تنگ خویشتن را به تو میدهم، نگارابپذیر تحفهٔ من، که عظیم تنگ دستم...
