جمعه , ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
از تو تا دستهای منفرسنگ ها فاصله استتو در گذشته ی من تاب میخوریو من در بی تابی محضپشت پنجره ی فردا نشسته ام!...
لبخند تو یک آلت قتاله ی محض است کافیست که بر گونه ی تو چال بیفتد...
چشمهایت حرارت محض است ربّنا آتنا عذاب النّار ....
