شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
کبوتر می گفت:عاشق آسمان است!اما همیشهروی گنبد تو می نشست...آسمانی تر از شما مگر پیدا می شود؟سلام آسمان هشتمامام رضا جان...
دوستت دارم ...و هراسانم دقایقی بگذرندکه بر حریر دستانت دست نکشمو چون کبوتری بر گنبدت ننشینمو در مهتاب شناور نشومسخنت شعر استخاموشیت شعرو عشقت آذرخشی میان رگهایمچونان سرنوشت ......
گنبدت دل می برد وقت ملاقاتی بده...
