ای آخرین ترانهی سبز از آسمان ای آفتاب گمشده در پشت کهکشان هر جمعه چشم خستهی ما خیره مانده است بر جادههای خاکی و دلهای بیامان در ظلمتی که نام عدالت غریب شد ای عدل ناب، ای سحر سرخ جاودان از کوفه تا به شام، جهان پر ز فتنه است...
