پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
هر زمان محروم از چشم عدالت می شومبین این نامردمی ها بد قضاوت می شوممی کشد آتش به جانم غصه ها بی اختیاروقتی آزرده دل از بخل جماعت می شوم کارد وقتی هم نفس با استخوانم می شودضرب در دلبستگی ها ، بی نهایت می شوممی کنم سجده به درگاه الهی با خشوعمی نشینم تا سحر غرق عبادت می شوممی شود جاری به لب هایم فقط ذکر خداخوب می دانم که مشمول عنایت می شومبین موج اشک و زاری ، در سپهر آرزومی کنم پرواز و سرشار از سعادت می شومتا که ...
آزرده دل از کوی تو رفتیم و نگفتیکی بود؟ کجا رفت؟ چرا بود و چرا نیست...
