بگو چه مرگته که دوباره میخونی دوباره بی فایدس خودت که میدونی بگو چه مرگته که بازم پر از حرفی سراپا آتیشی تو این شب برفی هنوز منتظری بیاد و یار تو شه بهار تو مرده دلت چقدر خوشه پرنده ای اما اسیر کوچ خودت همیشه هم میرسی به هیچ...