متن دلشکستگی

نگاه کن‌.‌...
چطور عشق از پاییز می ریزد
نه از شاخه های روییده در
دست هایم،
از طلوع پنجره می آید
تا آب در دل ماه تکان نخورد
و این سرخ ترین کسوف تاریخ
است

جوری کـه قـلبم تـرک خـورده و شکسـته است،
گـویی کـه آمـریکا بمب اتـم زده هیـروشیـما را!
‏

خوش باش
چه میشد گاهگاهی هم بیاید نام ما یادت
سراغی از شکار خود بگیرد پلک صیادت

میان گفتگوهای من و تشویش چشمانت
به یاد آرزو های من و گلگونه ی شادت

تصور کن که زیر نم نم باران پائیزی
بیافتد برگ زردی پیش پای سبز شمشادت

بخاطر آوری روزی...

‌


از لحظه های بی تو بودن سخت بیزارم
مثل هوایِ دودی و ابریِ سیگارم

از سرخیِ سیلیِ دنیا روی افکارم
هر نیمه شب با خاطرت تا صبح بیدارم

دیوانه و دلداده اما با تنی خسته
چون قاب عکس کهنه ای بر روی دیوارم

با بغض خفته در خطوط تلخِ...

️بخشیدن بعضی ها
مثل یک گلوله دادن بهشونه
که اون تیری را که خطا به سمتت
شلیک کرده رو جبران کنه!

می دونم یک روز میذاری و میری، باد چشم های تو رو با خودش خواهد برد، اما امروز برای من باش، انگار آخرین روزه، امروز برای من باش...

تلخ کرده زندگی را،
این نبودن های تو.

امان از دلتنگی های نیمه شب،
به گمانم قصد جانم کرده اند.

"عشقم تو در آغوشی دیگری هستی،ولی عشق تو همچنان در دل من می‌سوزد، مانند شعله‌ای که هیچ‌گاه خاموش نمی‌شود."

عشقت را فریاد زدم در دل شب
اما صدایش را نشنیدی وفقط خاطرهایت دردلم جا ماند💔

در قلبم مرگ عشقت را نوشتم
اما با هرتپش برایت زنده ام💔

دل که بگیرد ، گرفته است...
حال از سرِ اینکه تو گرفتارم نیستی ،
یا اینکه آنقدر گرفتاری داری که وقت نمیکنی گرفتارم شوی...!

بدتر از دلتنگی های نیمه شب.
انتظار دیدنش، کرده ویرانه دلم.

در بطن بطن قلب من
درخششی اگر باقی مانده
آن،
چراغ عشق توست!
روشنایی‌اش هم تنها تویی...
در جهان قلب تو نیز
آنچه از روشنایی قلبت
بیگانه و گم و فراری‌ست،
منم، من!
زیرا دیرگاهی‌ست
که دیگر نگاهی به عشق من نداری...

نمی بخشمت هرگز
که طلوعِ زیبایِ لبخندم را
به غروب رساندی
تویی که
تمامِ عاشقانه هایم
با تو به پرواز در می آمد در آسمانِ خیال
آری تو...
هیچ میدانی
حق العشقی به گردنت دارم
هر چند که رفته ای
اما جایی
روزی
باید پس بدهی حقِ دلم را
سهمِ...

من گدای لب معشوقم و او.
از من دریغش میکند.

وقتی توو دل می‌پیچه
موجِ صدای گریه
وقتی که من محو می‌شم
تویِ هوای گریه
وقتی که من ذوب می‌شم
تویِ فضای گریه
وقتی که من می‌میرم
با هوی و های گریه
دیگه می‌دونم برات
یه کاهِ رفتنی‌اَم
می‌خونم از توو چشمات
نگاهِ رفتنی‌اَم
دیگه باید بدونم
نمی‌خوای پیشت بمونم...

آدم که عاشق میشود فکر خطر نیست
در عاشقی اصلاً ضرر مد نظر نیست

“دربدری دارد به دنبال خودش عشق”
عاشق نبوده آنکسی که دربدر نیست

پشت سر پروانه دریا هم بریزی
پروانه برگشتی ندارد تا سحر نیست

پروانه را دیدم که خاکستر نشین شد
پروانه یادم داده عاشق فکر...

بی خبر از حال مایی،
آخر به کدامین بهانه..؟

کجایی بگو الان تنها کسی که داشتم بهش اطمینان؛

خَهسه و خُرد و خرابُم
سیچه پُرسُم نیکنی
مو کَوگ سرتا پا کبابُم
سیچه پرسم نیکنی
بی کس و بی هُمدِرُنگُم
چی پرنده ی بی جِمُم
مو کوگ مهس بی صحابُم
سیچه پُرسُم نیکنی
ایچو صدتا لاک و لیک
وپایَه
تَی تو صد تا شات و شیته
مو او نامه...

گاهی بادیدن بعضی‌ها به بدبودن بدترین کسی که تا آن زمان میشناختی شک میکنی.

عشق بازی است ، نه اینکه عشقبازی است!

بنمای رخ، که وقت لب‌خندم آرزوست
دور از تو، نیشِ زورکی خندم آرزوست

تو قهوه می‌زنی، و یادم نمی‌کنی
یه اسپرسو با تو، در دایرکتم آرزوست

نه زنگ می‌زنی، نه کامنت، نه ری‌اکت
حتی یه «واو» در امرِ فِرندم آرزوست

بی‌تو شبم شده همه فال و پِیج و پُست
یک...