متن آگهی

همرهی
نازم به غمزه ایکه تو سرو سهی کنی
دل را ز هر چه رنج و مرارت تهی کنی

چندی خبر نمی دهی از فصل نوبهار
تا در میان بوته ی گل چهچهی کنی

پیداترین حکایت ما غفلت از تو بود
شاید که با محبت خود آگهی کنی

بی نام...

‏زندگی تو شهر کوچیک اینجوریه از دیشب که ماشین پدرم رو آگهی کردم تو شیپور هرکس اول زنگ میزنه میگه اسمت چیه و ده دقیقه به احوال پرسی میگذره

گاو و خر از آگهی انسان نخواهد گشت/ لیک
آدمی گر اندکی غافل شود / خر می شود