متن آینده مبهم

نداند به جز ذات پروردگار
که فرداچه بازی کند روزگار

"آینده "
زمان، جاده‌ای بی‌انتهاست و ما دو مسافر در سایه‌روشن آن.
درختان سکوت می‌کارند و باد رازهای نگفته را میان برگ‌ها می‌رقصاند.
دست‌های‌مان چون دو رشته نور در هم تنیده،
و ردپای‌مان بر سنگفرش روزهای نیامده،
حکاکی رؤیایی که هنوز شکل نگرفته است.

آینده ما، سطر نانوشته‌ای در کتابی...