متن المیرا پناهی

اسفند ماهی که باشی

قلب دلت زلال همچون قطرات باران که از شکاف آسمان بر صورت معصومت می بارند

اسفند ماهی که باشی

عاشق هوای بارانی مه گرفته ای
عاشق سیب سرخ داخل حوض
عاشق خواندن کتاب در دل باغچه
عاشق عشق بازی با برگ های پاییزی و رقص درختان...

دلتنگتم

کاش عکست نفس می کشید


دایی غلام رضا


نویسنده:سرکار خانم المیراپناهی درین کبود

آتام مون سزلری
آنا مون گزلری

منی شاعر الدی ای فلک



صحبت های پدرم از چشمهای مادرم مرا شاعر کرد ای روزگار


اتا
نویسنده :سرکار خانم المیراپناهی درین کبود.

شیر پادشاهی می کرد جنگل آتش گرفت



نویسنده:المیراپناهی درین کبود

خوش نباش آینده را کس نمیداند


شیر هم پادشاهی می کرد
جنگل آتش گرفت



نویسنده:المیراپناهی درین کبود

آسمان دلم ابریست




نویسنده :خانم المیراپناهی درین کبود

عشق را در چشمان گرگی دیدم که از عشق آهو از عرش به فرش افتاده بود







نویسنده :المیراپناهی درین کبود

غم این دنیا مخور

پوچ المیراپناهی

برادر یعنی تمام خواهر








المیرا پناهی درین کبود

خداوند چه صبری دارد عشق مادری بر جهان دارد ………






نویسنده :خانم المیرا پناهی درین کبود

شیدایت میشوم گر بگویی باز به من

مادر




نویسنده:سرکارخانم المیراپناهی

مهربان باشیم شاید فردایی نباشد



✍🏻نویسنده :خانم المیراپناهی درین کبود

دختر بی پدر فقیر است


پدر
نویسنده :سرکار خانم المیراپناهی درین کبود

گفتا از پدر چه آموختی ؟
گوهر نوشتن را
با قلم و جوهر آویخته شدن را
کس که نتوانست بگوید حرف دلش را
دست به قلم شد
نوشت زیرا…………….

پدر
نویسنده :المیراپناهی درین کبود

روحم را به پرواز. در بیاور


دنیایت جای خوبی نیست

المیراپناهی درین کبود

یادته ؟.

چی؟
دوست دارم .

دلبر المیراپناهی
درین کبود

شام غریبان را غریبانه ترین شب در خاطره هایم
میدانم
المیراپناهی درین کبود

دلتنگ هوایی هستم


که در آن نفس میکشی

دلبر

المیرا پناهی درین کبود

در دنیا حسرت دو چیز خیلی سخت

دختری که برادر نداره

مادری که پسره نداره

المیرا پناهی درین کبود

گر گفتمت نیست یاری در فلک

چون چرخ فلک این گونه است

فرهاد با یار آمد و بی یار رفت ازفلک

المیرا پناهی درین کبود

نه به بزرگی دنیامون
نه به کوچیکی قبرمون

خوش به حال اعمالمون

المیرا پناهی درین کبود

گفتند در بهشت چیست که همه گویند بهشت ؟
گفت مادر

گفت پس حوریای بهشتی چه؟
گفت آن ها همه یک مادرند

همه به عشق مادران بهشت را می جویند .


بهشت بی مادر جهنمی بیش نیست.

راست گویند بهشت زیر پای مادر است.


متنی از مادر

نویسنده:سرکار خانم المیرا...

خداوندا قاب قلب خاک گرفته در سینه ام را به امید تو پاک میکنم.

امید بی پناهان


متن برگرفته از امید الهی: نویسنده خانم المیراپناهی درین کبود.

ذات آدمی اوج انسانیت است .

دگر هر کسی در لباس آدمی انسان نیست ……….

سخن اموزنده از انسان بودن

نویسنده :سرکارخانم المیراپناهی درین کبود.