نشستن در کنارت زیر باران تر شدن دارد چقدر این عشق در ما وسعت باور شدن دارد غزل از چشم هایت ناگهان سرچشمه می گیرد ولی در دست هایت حس و حالِ سر شدن دارد به حدی دلبری را خوب می دانی که حتا گل به زیر کفش هایت حسرت...
تو ... در بیداد زمان مهربان بودی و این اوج زیبایی ست . محمدعلی یوسفی
