متن دست هایت

‌دستهایت
پناه همیشگی روح نا آرام منند
اندیشه های تو از دور
اندیشه های نابالغ مرا
هدایتگرند
و روشنایی سخن هایت
از تاریکی حرفهای من
می کاهد
از دورترین مسافت ها
به تو می اندیشم
دوستت دارم و خواهم داشت
همیشگی ترین پناه و تکیه گاه من!...

گاهی دست هایم
می کوشند
در جیب های شلوارم
دستی پیدا کنند
که تصادفاً راه گم کرده است
طفلکی ها حق دارند
پس از سالها کار و تلاش
از عصاگری، برای چانه ی یک شاعر گرفته
تا شغلِ شریفِ اشک پاک کُنی
دستی پیدا کنند
آس نشان
دستی که کامل...

دست خودم نیست
که دست های کوتاهِ من
بلند بلند
خوابِ شانه ات می بینند...
«آرمان پرناک»

پاییز رسیده است گُلم
و دست هایم
زیرِ بارانِ برگ ها
تنها...
«آرمان پرناک»

دست های تو خانه ی من است
وقتی مُردم
مرا در دست هایت دفن کن

شاعر:پوریا پلیکان

همین که دوستت دارم، بسیار خوشبختم.
آخرین قرارمان به وقت بی قراری،
سرت را روی شانه ام گذاشته بودی و موهایت از اشک خیس بود.
دست هایت را ستایش می کنم که مهر لبانم برای طاعت تو است.
《 من شهد لبانت را با خود تا هر دو جهان به...

دست هایت مهربان تر از چیزی هستند که فکرش را کنی،
دستانت خیلی به من می چسبد!
در آن ها غرق می شوم به آن ها پناه می آورم؛
دستانت گرمای وجود مرا شعله ور تر می کنند،
معشوقم به دستانت ببال!
《 اگر روزی از روزها آن ها را...

دست هایت؛ بویِ باران می دهند
چَشم هایت؛ هر گُلِ پژمرده را جان می دهند
باغچه؛ عطرآگین تَر شُد از وقتی که تُو؛
گُل کاشتی! ✍شیمارحمانی

پدرم،
دست هایت حرف ندارند!
-- گرفتن دارند.


رها فلاحی

دست هایت چتر،
چشم هایم خیس،
بغلم کن،،،
توفان سهمگینی در راه است!



-لیلا طیبی (رها)

در میان دست هایت عشق پیدا می شود
زیر باران نگاهت نسترن وا می شود
با عبور واژه ها از گوشه ی لب های تو
مهربانی های قلبت خوب معنا می شود…

دست من به بودنت نمی رسد
و هر شب این خیال توست
که مرا دلگرم می کند
ای کاش یک شب
دست هایت برای من بود
تا آتش عشق را
در حریم آغوش تو
احساس می کردم


مجید رفیع زاد

و اما دست هایت!
معجزه ای که انگار خدا
مابین انگشت هایش
بهشت را پنهان کرده... :))

بوسه ات رنگ لبم را پرتقالی می کند
بوسه هایت عشق را از عشق خالی می کند

دست هایت را به چشم خیس و نمناکم نزن
نور دارد، برق دارد، اتصالی می کند

ارس آرامی

با نگاهت جان اگر دادم خیالی نیست چون

دست هایت می تواند مرده را احیا کند....

بگذار،
تا دست هایت همیشه سبز باشد برای بهار
همیشه لانه باشد برای پرنده ها
و همیشه سایه بان باشد برای خورشید
و گاهی چتر باشد برای باران،

بگذار تا دست هایت به بالاترین حس گل ها جواب دهند
بگذار تا دست هایت برای ترانه ها شعر بسرایند
و شبنم...

دست هایم به چه کار می آیند
جز اینکه بگذارمشان زیر چانه ام
و ساعت ها غرق شوم
میانِ سیاه چالِ دامن گیرِ چشمانت
و یا انحنای لب هایت که لنگرگاهِ امنیست
برای به ساحل رساندن لبخند.

دست هایت به چه کار می آیند
مگر برای آنکه صورتم را قاب...

چشمانت آکسار

لبانت والیوم

دست هایت مورفین

قدم هایت دیازپام

یکهو بیا و کار را تمام کن...

ای

رفتنت

سیانور

دست هایت!
و دست هایت ستون پیکر من
رهایم نکن
من چون بنایی قدیمی
با یک تکان فرو می ریزم ...

بوی گندم می دهد
--شانه هایت!
سبب ساز تمام بی خوابی هایم،
خشکسالی دست هایت
از نان انداخت مرا...

نشستن در کنارت زیر باران تر شدن دارد
چقدر این عشق در ما وسعت باور شدن دارد

غزل از چشم هایت ناگهان سرچشمه می گیرد
ولی در دست هایت حس و حالِ سر شدن دارد

به حدی دلبری را خوب می دانی که حتا گل
به زیر کفش هایت حسرت...

جای دست هایت
روی تمامی زندگیم باقی مانده!

می شود دست هایت را با خودت نبری؟


ارس آرامی

عشق من به تو
اگر پرنده بود...
نه چکاوک
نه کبوتران جلد
و نه حتی مرغان مهاجر
که می روند و باز می گردند

عشق من به تو
گنجشکی تنهاست!
که در زمستان چشم هایت
پشتِ پنجره ای برف آلود و سرد
دست هایت را
همچنان نظاره گر است.

عشق آنجایی خوب است
که آدم را پیر کند
اما خودش جوانِ جوان بماند !
آنجایی خوب است که
لبخند هایت را
پررنگ تر کند ،
واقعی تر...
و تلخی اشک فراق را
و انتظار را
به شیرینی وصال محبوب پیوند دهد
آنجایی که ،
دست هایت تا انتهای عمر...