متن بزغاله

وقتی که برای مشقِ تو دست زدند

با جیغِ ریا تَبر تَبر دست زدند

جای رُخِ اسب و مهره ی شاه و وزیر

بزغاله ترین پیاده را دست زدند

بزغاله‌ی سیاهی که قصه‌نویس در
قصه‌اش چیزی از آن ننوشت
من بودم!
.
گرگی گرسنه نبودم که پشتِ در خانه‌ی تو،

دست به کیسه‌ی آرد فرو ببرم برای گول زدنت!

حبه‌ی انگوری که شراب را از سرکه شدن نجات می‌دهی!

دروغ نگفتم به تو هرگز

و نخواستم سیاهی دستانم را...