متن بیان ابراهیم

من بی تو نیمه ای ناقصم!
ای نیمه ی دیگر زندگی ام،
بیا و پرواز کن در میان زندگی من،
تا حصار را بگشایم برای پروازت،
تا که پر و بالت بشوم،
و تو هم آسمانم...




شعر: بیان ابراهیم
ترجمه : زانا کوردستانی

از جهالتم، سوءاستفاده کردی و
مرا وطنم، صدا می زدی.
نمی دانستم که سرزمین ها غارت می شوند!.


شعر: بیان ابراهیم
ترجمه : زانا کوردستانی

تهران، موی و یال اسب آزادی ست و
با هیچ قدرتی رام نمی شود!
تهران، دریای طوفانی خشم است،
گیسوان کوچه هایش را می دهد و
به هیچ سنگلاخی، زیبایی اش کم نمی شود.



شعر: بیان ابراهیم
ترجمه : زانا کوردستانی

زمانی که می میری،
به ناگاه همگان دوستت خواهند داشت!
معشوقه ات به سویت خواهد آمد بی هر بهانه ای،
دوستانت از با تو بودن، سخن می رانند،
و همگی اعلام می کنند که چه انسان شریفی بودی!
البته در وقت مردنت...




شعر: بیان ابراهیم
ترجمه : زانا کوردستانی

با باران، اندام بانویی را خواهم ساخت،
سبزینگی را از بهار می ستانم و
به چشمان آن زن هدیه خواهم داد.
قصیده را به بیابان تبعید می کنم و
تمام زیبایی ها را از شعر خواهم گرفت
آن زیبایی هایی که دزدکی از زندگی گرفته است.
این بار خون سرخ...