متن بی پدری

پدر.....
درختِ من، به خوابِ خاک افتاده‌ای
بی‌برگ و بی‌صدا، ولی پر از آوازِ گذشته...

ریشه‌هایت هنوز در تپشِ خاک‌اند
و سایه‌ات روی خاطراتم کشیده شده است.

نامت را باد می‌خواند از گوشه‌های کوچه
و من هنوز با صدای تو دعا می‌کنم، بی‌آنکه لب باز کنم.

خاموش شدی، اما چراغِ...

پدر دلتنگتم
در غبارِ خاطره‌ها، ردپای حضورت را می‌جویم...

خاموشیِ صدایت در شب‌های بی‌قرار
طنین بارانی‌ست که از آسمان دلم فرو می‌چکد...

زمان، دزدِ مهربانی‌هایت شد
اما...عطرِ حضورِ نادیدنی‌ات هنوز در هوای خانه جاری‌ست...

دلتنگی، فانوسی‌ست که در دست باد لرزان مانده،
رو به شب‌های بی‌پدر... بی‌پایان...