متن تاجر

در حسرتِ عشق
دیوانش را دَرید
شاعر،
بر گریه هایِ او
مدام می خندید
تاجر !

دلهره شنبه در دلم است !
آن همه مشق و جدول ضرب و معلم نامهربان که مساله‌هایی سخت می‌گوید، از تاجرهای فرش‌فروش، روغن‌فروش و پارچه‌فروش ...
هیچ وقت نمی‌گوید حمالی بوده که فلان مقدار بار برداشت، زن رختشویی بود که روزی چند تشت رخت می‌شست ...
همیشه می‌گوید تاجری بود...