از هر چه تخته سنگ بیزارم، چه آنها که سنگ مزار شهیدان و اموات می شود چه آنها که دیوار زندان... یا که گاهی مجسمه ای از یک دیکتاتور که دو راهی آزادی را می بندد... شعر: روژ حلبچه ای ترجمه ی اشعار: زانا کوردستانی
