ای فروغی که نهانی ز نظر در شب تار، دل ما در طلبت سوخته چون شمع و شرار در دل شب، به امید سحرت زار و حزین، چشم ما منتظر آن سحر از نور نگار در غیابت، دل ما پر زِ تمنا و امید، که بیایی و جهان را بکنی...
