صدایم کن: با بازتابِ صداقت؛ تا من از حجمِ صدایت، در وجدی شورانگیز؛ به شوقِ ناپایانِ پرواز؛ با پرِ نیاز، پرکشم؛ آیم به سویت؛ شوم میهمانِ کویت!
دوست داشتنت اندازه ندارد حجم نمی خواهد وقتی تمام کشور وجودم سرزمین حکمرانی توست . . . همسرم
حجم چشمانی گاهی میبرد حجم دلی را