شاخه های اشعارم آویزان شده اند سنگینند از بوسه های تلنبارشده قراری بگذار پای درختا ن گیلاس تا که مانند گیلاسهای جفتی ردوبدل کنیم بوسه ها را
بگو دوباره به این جهان باز خواهیم گشت و مرا حتی اگر درخت گیلاسی آفریده شده باشم خواهی شناخت!