شده ست خالی از آوازِ دخترِخورشید گلوی آینه ی بی غبارِ من دیگر رضاحدادیان ۱۴۰۳/۵/۱۵
با خشت خشتِ قلعه ی پوسیده ی آه آباد کرده کلبه ی ویرانه اش را رضاحدادیان
