ای دل، جهان پر است ز نامردمی ولیک تو مهربان بمان و مکن کینه را شریک بیانصافی و ظلم ز مردم جدا نشد اما تو مهر ورز، مشو خشم را اسیر بر طبع سردشان مکن اعتماد، لیک چون ابر بگذر و ببار از دل صبور گر راه عدل و عافیتت...