متن عفیف باختری

بعد از هزار سال اگر باز بینم ات
همزاد من! همینم و عاشق ترینم ات

زن را چراغ واره ی ناهید گفته اند
همزاد ماه و خواهر خورشید گفته اند

دیدم که برنداشت کسی نعشم از زمین
خود نعشِ خود به شانه گرفتم گریستم