متن غزاله غفارزاده

با من از آینده روشن،
حرفی نزن!
از اکنون بگو.
از اکنونی که جز ظلمت،
چیزی در آن نمی بینم...

غزاله غفارزاده

همان اندازه ناممکنی،

که جوششِ رود

در دلِ کویر!


غزاله غفارزاده

به معصومیت نگاهت قسم
و به لطافت دستانت،
که هیچ چیز در این جهان،
جاودانه نیست
مگر مهربانیِ قلب تو!

غزاله غفارزاده

من و عشق، پیوندی دیرینه داریم!

کودک که بودم، گل ها را دوست داشتم
و
اینک، تو را...

غزاله غفارزاده

دیروز،
قناری خانه مان زبان باز کرد.
من ، غزل هایم را به خوردش دادم
اما او فقط،
مرثیه های دوری تو را
سر داد...

غزاله غفارزاده

امشب
بیش از همیشه، آرامم...
گویی که ماه
در قلبم لانه گزیده.

غزاله غفارزاده