غزاله غفارزاده
نویسنده و شاعر
غمگینم و انگار که دست های وحشی این اندوه می خواهند روزهایم را خفه کنند.
کاش زودتر برمی گشتی تا حداقل در تنهایی تباه نشوم...
به چشمان تو باختم و این بزرگ ترین بُرد من بود.
غمگینم؛ مثل پرنده ای آزاد ولی دلتنگِ قفس...
دنیا توی مشتم بود، وقتی که تو با من بودی❤️
غزاله غفارزاده
آن جا که دل، آرام گرفت
مقصد است...
تذکره الاولیا، عطار
صادقانه بگویم:
دوست داشتنت
قشنگ ترین دروغ دنیا بود...
ریشه می زنی در دلم
مثل بهار در آغاز سال...
غزاله غفارزاده
شاید اگر تو بودی
جهان با من مهربان تر بود...
غزاله غفارزاده
بی شک تو همان
روزنهٔ ریز امید در دلم هستی...
غزاله غفارزاده
ما همان بیتِ تنها و غریبِ یک شعریم،
که نه کسی آن را خواند
و نه معنایش کرد...
غزاله غفارزاده
امشب به عاشقانه های من پناه ببر؛
بگذار که شعرهایم، مأمنِ غم های
تو باشند...
غزاله غفارزاده
چقدر زیبا می شوم
وقتی تو روبه رویم نشسته ای
و من در آینهٔ چشم هایت خیره ام.
غزاله غفارزاده
و شاید بودنت
دلیلی ست برای دلبستن به زندگی...
غزاله غفارزاده
من درونِ توام!
از من،
به کجا می گریزی؟!
غزاله غفارزاده
یاد گرفتم که هرگز، راز درونم را
به چشم هایم نگویم؛
آخر آن ها همه چیز را
فاش می کنند، همه چیز را...
غزاله غفارزاده
بگو دوستم داری
تا دنیا، برایم
زیباتر شود...
غزاله غفارزاده
