متن قاب خاطره

گل‌ها در سکوتی شاعرانه روییده‌اند
و شیشه‌ی جوهری
خاطراتی نانوشته را در خود نگه داشته است
می بینی
دلم به زبان رنگ ها و سایه ها آشناست
و در جوهر این قاب
دستی
تمام ناگفته‌ها را نقاشی کرده است

من
میخِ محبت را
برای قابی رویایی
به دیوارِ عشق کوبیدم،
یک نفر دیگر
کلاهش را به آن آویخت ...