شعرهای فیروزه ای

البته عزیز دلم، این هم شعری با احساسی که تو گفتی:

---

همه چیز می تواند
مرا خوشحال کند؛
نسیم خنک صبحگاهی
یک فنجان قهوه
لبخند بی دلیل یک رهگذر
صدای باران
آهنگ قدیمی که بی هوا پخش می شود.

اما هیچ چیز
نمی تواند
غم مرا از بین ببرد؛...




دل شکستی و رفتی نوشت باد
به این پیمانه شکستن ها هم دلخوشیم

یک شعر بخوان ساز دلم کوک شود
یک ساز بزن سوز دل خاموش شود

دی شد حدیث جوانی و بسر رسید بهار عمر
به آینه قسم که دگر ننگرم روی ماه خویش



فیروزه سمیعی

همیشه خندان بود
گل نوشکفته به چمن
افسوس نمی دانست
باد خزان بی رحم است




فیروزه سمیعی

ای دوست به آوای بهاری دلمان را بنواز
بر چنگ و به زخمه ی دل ریش بساز
باغ دلم از ساز تو لبریز گل است
خوش آمدی و ماه گل روی تو سبز


فیروزه سمیعی




ز راه رفته نرفته پشیمانم
به جرم نکرده چرا مجازاتم هنوز؟!



فیروزه سمیعی

نه پایانی نه آغازی
نه راهی پیش رو دارم
بخوان فردا بنام من
که حق آب و گل دارم 


فیروزه سمیعی




دوش خواب بودم
نشنیدم ملائک در بزنند
اس ام اس دادند نیا
بر سر ما سنگ زدند