متن لیلاقهرمانی آرمینا

نفس های گرمت
در شب های تاریکم
همچون مسیح است
بر پیکر رو به انجمادم

دستانت بر پیکرم
همچون آتش بر تن بی جان
کاغذ است
گر می گیرم و می سوزم ...

خواستنت در گفتگوهایم باتو هویدا نمی شود ، خواستنت از پیکر کلمات
بر می خیزد به سمتت می آید
و لبانت را گرفتار می کند میان
لب هایش، درست همینقدر گرم و
سوزان و پر تب و تاب...