لب باز کن که برایت شعر سرایم وگرنه خاموش می مانم تا ابد. سهراب نظری.
به زبانی غیر مادری با الفباهای بیگانه به مفهوم لبریز از واژه های معلق شعری خاکستری را پیچیده در لفافه ی اندوه برایت هجی خواهم کرد که به هنگام سخن زبان را در حنجره فرو بکشد آتش فشان به گوش باایستد رعد لکنت بگیرد و سیل طغیان کند میگریزم از...
تفنگ دوست ... خرابه خانه ای متروکه ام خاموش و تاریکم به تنهایی تهِ یک کوچه ی بن بست و باریکم به تخته وایت بُرد گوشه ی انبار می مانم که مدت هاست خشکیده تمام رنگ ماژیکم مثال بهترم باشد ... خیابانی دوسر بسته جدا از طرح های زوج یا...
منم و چشم چراغی روشن بر مسیری رو به پایان که در آخر آن خانه دل خاموش است !
تا می توانی با من سخن بگو! سکوتِ تو، جهانم را خاموش می کند...
ما کاروان کوچک همراه بوده ایم ای اف بر این طلاق کز تند باد او ناگه چراغ قافله خاموش می شود وندر شبی سیاه در شوره زار عمر هر یک ز ما به کوره رهی می رود غریب وز یاد روزگار فراموش می شود!
می ترسم از انگشت های موذی باد که یک شب،به تار موی تو بپیچد و تو از خواب های طلایی ام بپری من میان نت های خیالی خاموش
لابه لای خطوطی که رگ ها بر پیشانی ات نوشته اند حروف دوست داشتن نبض می زند و از لابه لای نهرهایی که دراین تن های تنها روان است ماهی های سفیداند که بر خلاف اب شنا می کنند ما آدم ها سال هاست که باهم شنا نمی کنیم و...
نگاهت می کنم، خاموش و خاموشی زبان دارد... زبانِ عاشقان، چشم است و چشم، از دل نشان دارد... .
بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید در این عشق چو مردید همه روح پذیرید بمیرید بمیرید و زین مرگ مترسید کز این خاک برآیید سماوات بگیرید بمیرید بمیرید و زین نفس ببرید که این نفس چو بندست و شما همچو اسیرید یکی تیشه بگیرید پی حفره زندان چو زندان بشکستید...
زمانی باید چترت راببندی بگزاری ازباران خیس شوی تاآن آتشی که در دلت شعله ورشده آرام،آرام،خاموش شود
زودتر از اون که فکر کنی فصل جدایی میرسه ازت هوا رو میگیره اون که باهات هم نفسه زودتر از اون که فکر کنی میره و تنهات میزاره اون که خیال کرده بودی یه عالمه دوست داره زودتر از اون که شب بیاد ستاره هاتو میکشه اشک تو رو...
خوبی در انسان مثل شعله ای است که می تواند پنهان باشد ولی هرگز خاموش نمی شود.
بهار آمد بیا تا داد عمر رفته بستانیم به پای سرو آزادی سر و دستی برافشانیم به عهد گل زبان سوسن آزاد بگشاییم که ما خود درد این خون خوردن خاموش می دانیم
بالن آرزوھایم را با آتش قلبم رھا کردم آن را دریاب در آسمان دلتنگی پیش از آنکه خاموش شود
آتیشی که تو قلبم روشن کردی هیچ آتش نشانی نمی تونه خاموش کنه ! چهارشنبه سوری مبارک
در یک زندگی آرام و بسیار ساده ، گاهی چه آشوب‌های پر غوغایی وجود دارد و کسی از این آشوب‌ها خبردار نمی‌شود ... و در این زندگی آرام و ظاهرا بی حادثه ، چه امید‌هایی بر باد رفته است و چه دلهره‌هایی خاموش و محو می‌‌شوند و کسی پی نمی‌برد...
من و تو می دانیم زندگی آغازی است که به پایان راهی است زندگی آمدن و بودن و جاری شدن است زندگی رفتن خاموش به یک تنهایی است من و تو می دانیم زندگی آمدن است زندگی بودن و جاری شدن است زندگی رفتن و از بودن خود دور شدن...
از یه لامپ میپرسن : احوالت چطوره ؟ میگه : چه احوالی کار به جاهای خوبش که میرسه منو خاموش میکنن
جمع شدیم/دورِ پاییز/حافظ هم خاموش
حرف هایمان را زدیم و چای مان از دهن افتاد چراغ های کافه را هم که خاموش کرده اند و هنوز زیباییت بند نمی آید...
به تو فکر می‌کنم؛ به روزهای رفته به آدمهای رفته به خلوتِ دلم به سکوت... و باز به تو فکر می‌کنم؛ که تمام این سال‌ها خاموش و بی‌صدا سکوت دلم را قطره‌قطره با من گریسته‌ای.
نگاهت می‌کنم خاموش و خاموشی زبان دارد... زبانِ عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد...
آدم بی حوصله مثل یک گوشیه که باطریش خرابه ، یهو دیدی با هشتاد در صد شارژ هم خاموش شد...
