متن محکوم به مرگ

محکوم به مرگم
در قامت فرهاد
او با لب شیرین
مرا جان به لبم کرد

وقتے تابستون با اون همه گرما تموم میشه و پاییز از راه میرسه اوایل چون هنوز یکم از ته مونده هاے گرماے تابستون مونده ، بازم میشه لباس خنک پوشید...
میشه نوشیدنیاے خنک خورد...
هنوز درختا برگ دارن ، هنوز نفس میکشن...
اما هرچے بیشتر میگذره میفهمے دیگه نمیشه لباس...