متن علیرضانژادصالحی

بعضی اتفاقات، تنها زمانی قشنگ اند که به وقتش بیفتند.
یک عروسک با موهای چتری قرمز و دامن_چین_چین ، برای یک زن هفتاد ساله هیچ جذابیتی ندارد. حتی اگر آن عروسک آرزوی هفت سالگی همان زن بوده باشد.
پسر بچه ای که برای جشن_تولد هشت سالگی اش، منتظر ماشین کنترلیِ...

فکر کردن به تو؛
لبخند روی لبم می نشاند...
دیدنت؛
تپش های قلبم را نامنظم میکند....
و عطر تنت؛
مانند کهنه شرابی ست که عجیب مست میکند... داشتنت...!
داشتنت باید اتفاق خیلی فوق العاده ای باشد!
اتفاقی شبیه لمس قطرات ریز باران روی صورتت،
وقتی روی دشتی سرسبز دراز کشیده...

دلبری و با نگاهت دلربایی میکنی...
در میان کاخ دل فرمانروایی میکنی...
قبله گاهم گشته چشمانِ سیاه و مست تو...
دین و ایمانم گرفتی و خدایی میکنی...

وقتے تابستون با اون همه گرما تموم میشه و پاییز از راه میرسه اوایل چون هنوز یکم از ته مونده هاے گرماے تابستون مونده ، بازم میشه لباس خنک پوشید...
میشه نوشیدنیاے خنک خورد...
هنوز درختا برگ دارن ، هنوز نفس میکشن...
اما هرچے بیشتر میگذره میفهمے دیگه نمیشه لباس...