متن مرثیه پدر

ای پدر، ای سایه‌ی آرام جان
رفتی و ماند از تو یادِ جاودان

چون چراغی در شبِ تارم شدی
روشنی در خانه‌ی بی‌هم‌زبان

دست تو بویِ امید و مهر داشت
چشم تو آیینه‌ی روزِ نهان

بر دلم هر شب گذر داری هنوز
با نسیم خاطراتِ بی‌کران

خنده‌ات، تسکینِ هر اندوه...

رفتی، ولی هنوز نفس‌هایت اینجاست
در نبضِ عصر، در صدای برگ‌هاست

خاکِ دستانت هنوز بوی مهر می‌دهد
و نگاهت در آیینه‌ی شب پیداست

در نبودت، به هر سو که نظر کردم
نامت در نبضِ اشیاء پیدا بود و پیداست

هر سپیده، تویی که طلوع می‌کنی
در خیالِ من، آفتابِ بی‌فانوس...